بسم الله الرحمن الرحیم

سیاه نمایی اول: خشونت

یکی از تهمت های ناروا نسبت به اسلام ، خشن جلوه دادن این آیین آسمانیست، آن هم با دست مایه قرار دادن احکامی تنبیهی که برای دفاع از مظلومان و بی پناهان جامعه یا مهار نفس سر کش انسان های فزونی طلب یا دفع شر و فساد آشکارمفسدان وضع گردیده است .
معترض با درج تصویری در وب سایت خود ، مجازات کور شدن ان هم از راه خارج کردن حدقه های چشم را به نمایش می گذارد. صحنه ی بسیار دلخراش و ناراحت کننده ای که همراه با بیان آه و ناله و التماس های محکوم ، احساسات لطیف هر بیننده ای را بر می انگیزد .
                                              
معترض با غیر انسانی جلوه دادن این مجازات ، ان را بدوی ، غیر متمدن و بر خاسته از تفکری بربر جلوه می دهد ، اما به این نکته اشاره نمیکند که این شخص به خاطر چه جرمی محکوم به تحمل چنین مجازات سنگینی گردیده است. شاید این فرد معترض به خود زحمت نداده که با مراجعه به احکام جزایی اسلام دریابد که مجازات کور کردن فقط و فقط برای قصاص و تلافی عملی مشابه و مجرمانه آن هم از روی عمد در نظر گرفته شده ( و نه کسی که از روی خطا باعث کور شدن کسی گردد ) و این حقی است که خداوند متعال برای قربانیان جنایت لحاظ فرموده که اگر مورد ظلم و تعدی قرار گرفتند بتوانند در سایه حمایت قانون با مقابله ی به مثل ( فقط در همان حد و نه بیشتر) انتقام خود رااز ظالم بگیرند. البته این حقی است که ممکن است از سوی فرد مظلوم و به ناحق کور شده مورد عفو و گذشت قرار بگیرد.
آیه ی 45 سوره ی مائده به این موضوع اشاره میفرماید:

وکتبنا علیهم فیها ان النفس بالنفس والعین بالعین والانف بالانف و الاذن بالاذن و السن بالسن

 والجروح قصاص فمن تصدق به فهو کفاره له ومن لم یحکم بما انزل الله فاولئک هم الظلمون .

و( در تورات بر بنی اسرائیل) حکم کردیم که نفس را در مقابل نفس قصاص کنند و چشم را در مقابل چشم و بینی را در مقابل بینی وگوش را در مقابل گوش ودندان را در مقابل دندان و هر زخمی را قصاص خواهد بود پس هر گاه کسی به جای قصاص به صدقه ( و دیه ) راضی شود نیکی کرده و کفاره ی گناهش خواهد شد و هر کس خلاف آنچه خدا فرستاده حکم کند (و از حد قصاص یا دیه تعدی و ظلم کند ) چنین کسی از ظالمان خواهد بود .

اسلام فرد مورد جنایت را در 3 کار مخیر مینماید:
1- تقاضای قصاص نماید و از حق خود برای انتقام و تشفی خاطر استفاده نماید .
2- به قبول دیه اکتفا کند وعلاوه بر برخورداری از کمک هزینه ی زندگی در دوران از کار افتادگی ، به خاطرچشم پوشی ازانتقام  رحمت و بخشایش خدا وندی را شامل حال خود نماید.
3- کلا از او بگذرد وبا بخششی بزرگوارانه وی راشرمسار جوانمردی خود نماید.

معترض چگونه حکم قصاص را که با ملاحظه ی وضعیت مظلوم وبا رعایت حال متهم وضع گردیده امری ظالمانه و غیر انسانی میداند اما نسبت به جنایت فرد مجرم که انسان بی گناهی را از داشتن چشم و دیدن عالم هستی محروم نموده سکوت می نماید . 
                                                         
شاید ایشان ویا همفکران ایشان بگویند حالا جرمی رخ داده و ظلمی صورت گرفته چه لزومی دارد که با تکرار آن کس دیگری را از نعمت بینایی محروم کنیم ومگر با این کار چشم آن فرد باز میگردد؟
در جواب آنها باید بگوییم طبق آیه ی فوق عفو وگذشت خوب است اما آیا ما میتوانیم بجای دیگران تصمیم بگیریم؟ اگر خود شما مورد چنین ظلمی واقع میشدید و سرنوشت خود را تباه شده وخود را محروم از دیدن زیباییهای دنیا آن هم برای همیشه میدیدید باز هم دم از انسانیت و گذشت میزدید یا اینکه این فقط نسخه ایست که برای دیگران می پیچید شاید شما از آن دسته کسانی باشید که میگویند اگر کسی به صورت شما سیلی زد آن طرف صورت را هم بیاورید تا سیلی بزند وشاید اگر کسی یک چشم شما را کور کند چشم دیگر را برای کور شدن عرضه کنید اما نمیدانم چرا اینجور آدمها معمولا سیلی زننده هستند و نه سیلی خورنده وادبیات خصمانه ای که شما در بیان مطالبتان بکار برده اید حکایت از این مطلب میکند.
ثانیا چرا شما فقط به بعد فردی قضیه تکیه میکنید و از بعد اجتماعی و اثر شگرف و بازدارنده ی آن در کاهش جرم و جنایت غفلت میورزید
مگر نه اینکه در همه ی جوامع کسانی هستند که تا سایه ی ترس را بر سر خود نبینند از عصیانگری و تجاوز به حقوق دیگران دست بر نمیدارند؟
و در این میان غیر از حکم کیفری اسلام کدامین مجازات میتواند علاوه بر عادلانه بودن خصوصیت بازدارندگی در مقابل این گونه افراد را دارا باشد؟

زنا و سنگسار 7 : تسامح در عین درایت
[عناوین آرشیوشده]